Ölü sevgili

Uzanmışım  saçlarına bozkırın. Gülümsemek için çok karanlık. Ama bir an için dişlerimi gösteriyorum, kötü, azgın bir çocuk, veya çılgın bir kaniş köpeği gibi- üzerimdeki onbinlerce göz için. Bana bakıyorlar her saniye. Hiç bir zaman yalnız değilim.

Saçları sen kokuyor bozkırın. Hatırlarım sonsuz kez övüten şarkısını yeldeğirmenin. Sonsuz kez söylediğin şarkıyı. Şimdi kendin bir şarkısın. Şimdi ben söylüyorum ve bozkırın  atları daha hızlı nefes alıyor, bozkırın yıldızları daha hızlı tıklıyor ve bozkır uykuda dönüyor ve anlaşılmaz şeyler fısıldıyor.

Gün oldu, bütün gece çimenlerde uzanmışım. Şimdi ağzım nemli ve gözlerimde...

Çeviren: Meltem Bağcıtek