Denizden geliyorum

Denizden geliyorum.

Doğduğumda

gülüyordu annem, ölümü lanetleyerek

ve onbinlerce kedisi eylülü kovalardı şehrin,

koşarken onun uçan mantosunu çizerek.

Eylül kayboluyor onun her gelişinde.

Mantosunun uçması değil onun elinde.

Bana dedi ki: “Gömlek cebimde senin için yeterince

yer var, kızım. Sadık bir hizmetçi gibi alıyorum seni,

ve koparıyorum dansının pençesinden. Ebediyen. Düşün sadece beni.”

Eylül kestane ve uyuyan kedileri kapının altına bırakıyor.

Sabırsız bir önsezi...

Anne yaşlanıyor ve süt alıyor elimden.

“Herşey geri geliyor”

diyor gülerek göz yaşı içinde.

Çeviren: Meltem Bağcıtek