Çocuklar

Çocuktuk ve sevinçliydik dallara asılırken. Gökyüzü hazinelerle doluydu ve biz ona ulaşmak için ağaçtan kılıçlarımızı bilerdik. Cesurca savaşırdık görünmez düşmanlara karşı, yakalardık kelebekleri ve kuşları, onları sonradan merasimle bırakmak için, gülerdik öpüşenlere, kovalardık yabancıları, annelere küçük kediler getirirdik eve, acı ağlayışlarımız olurdu, ama kısa.

Biz şevkatli kurtlardık şevkatli kurtlar içinde. Bir altın top gibi sesli ve yuvarlanarak geçerdi bizim olan ormanlarda saf gülen zamanımız, ve biz alelacele koşardık, koşardık onun peşinde. Kaybolurdu, birden, kaybolurdu çiçekler içinde, vahşi çimler içinde, eriyip giderdi ve bizi orda bırakırdı, halen durduğumuz yerde:

sonuna kadar açık gözler, dalgalanan saçlarla, dizler üstünde donmuş gibi, sendelenmeye yakın.

Çeviren: Meltem Bağcıtek